पुनरावदेक÷प्रतिवादी- रामदेव कुर्मीको जाहेरीले नेपाल सरकार
विरुद्ध
विपक्षी÷वादी - शिवपुजन यादव अहिर समेत, मुद्धा कर्तव्य ज्यान, ने.का.प. २०७५,
अंक ९, पृष्ठ १६६४, नि.नं. १००८८ ।
मुद्धा-कर्तव्य ज्यान
मेरो वर्ष १७ को छोरा राजकुमार कुर्मी मिति २०६०।११।१३ मा घरबाट गएकोमा फर्की नआएकोले खोज्दै जाँदा हरिहरपुर गा.वि.स.वडा नं.२ अमहवाको सोहिया नालामा मृत अवस्थामा फेला परेको हुँदा कानूनबमोजिम गरिपाउँ भनी रामदेव कुर्मीको जाहेरीले नेपाल सरकार
अभियोग मागदावी
मिसिल संलग्न जाहेरी दरखास्त, घटनास्थल मुचुल्का,
शव परीक्षण प्रतिवेदन, पक्राउ परेका प्रतिवादीहरूले गरिदिएको कागज बेहोरासमेतका
आधार प्रमाणबाट मिति २०६०।११।१३ को राति प्रतिवादीहरूको घरमा आएका मृतक राजकुमार
कुर्मीलाई प्रतिवादीहरू मिली आफ्नै घरमा कर्तव्य गरी मारी सोइया नालामा लगी घाँटी
काटी फालेको देखिन आएकोले निज प्रतिवादीहरू रामवरण यादव अहिर, शिव पुजन यादव अहिर,
सन्तराम यादव अहिर, शान्ती यादव अहिर र मन्जु यादव अहिरलाई मुलुकी ऐन
ज्यानसम्बन्धीको १ नं.को कसुरमा सोही महलको १३(१) बमोजिम सजाय गरिपाउँ भन्नेसमेतको
अभियोग मागदाबी ।
यी प्रतिवादीहरू मिली राजकुमार कुर्मीलाई
मारी काटी फालेको अवस्थामा लास पाइएकोबाट यी प्रतिवादीहरू कर्तव्यवाला देखिएकोले
आरोपित कसुर अपराध गरेको पुष्टि हुँदा निज प्रतिवादीहरू शिवपुजन यादव अहिर र
रामवरण यादव अहिरलाई ज्यानसम्बन्धी महलको १३(१) अनुसार सर्वस्वसहित जन्मकैद सजाय
हुने ठहर्छ । घटना, परिस्थिति समयसमेतलाई
मध्यनजर गर्दा निज प्रतिवादीहरूलाई उक्त सजाय गर्दा चर्को पर्ने देखेकाले अ.बं.१८८
नं.बमोजिम कैद वर्ष ८ मात्र सजाय हुन राय व्यक्त गरिएको छ । साथै फरार
प्रतिवादीहरू सन्तराम यादव अहिर, मन्जु यादव अहिर र शान्ती
यादव अहिरको हकमा अ.बं.१९० नं.बमोजिम मुल्तबी राखी दिने ठहर्छ ।
पुनरावेदन अदालत बुटवलको
फैसला
प्रतिवादीहरू अनुसन्धान अधिकारी तथा
अदालतमा समेत कसुरमा इन्कार रही बयान गरेको,
निजहरूले नै कसुर गरेको भन्ने
कुराको प्रत्यक्षदर्शी गवाह तथा तथ्ययुक्त प्रमाण नभएको, प्रतिवादीहरूको घरबाट बरामद भएको कछाड र धोतीको वैज्ञानिक
परीक्षण हुन नसकेको र जाहेरवालाको बकपत्रसमेतबाट प्रतिवादीहरूसँग राजकुमार
कुर्मीलाई मार्नेसम्मको रिसइवी थियो भनी नखुलेको अवस्थामा शंकाको भरमा
प्रतिवादीहरूलाई कसुरदार ठहर्याएको कपिलवस्तु जिल्ला अदालतको मिति २०६७।११।३० को
फैसला नमिलेकोले उल्टी भई प्रतिवादीहरू शिवपुजन यादव अहिर र रामवरण यादव अहिरले
अभियोग दाबीबाट सफाइ पाउने ठहर्छ ।
सिद्धान्त
फौजदारी मुद्दामा अभियुक्तउपर लगाएको
अभियोग शंकारहित तवरबाट पुष्टि गर्न आवश्यक प्रमाणको संकलन एवं प्रस्तुतीकरण गर्ने
जिम्मेवारी वादी पक्षमा निहित रहेको हुन्छ । अनुमान र शंकाको भरमा कर्तव्य ज्यान
जस्तो कसुर अपराधमा कसैलाई दोषी ठहराउन मिल्दैन । अनुसन्धान तहकिकातबाट यही
व्यक्ति अपराधी हो भनी पहिचान भई निज विरूद्ध संकलित सबुद प्रमाणहरूलाई अदालतसमक्ष
प्रस्तुत गरी अदालतबाट त्यस्ता प्रमाणहरू परीक्षण भएपश्चात् शंकारहित तवरले कसुर
पुष्टि हुने अवस्थामा मात्र त्यस्तो व्यक्तिलाई कसुरदार घोषित गरी सजाय गर्न
मिल्ने ।
फैसला
प्रस्तुत
मुद्दामा बरामद भएको उक्त धोती र कछाडमा लागेको रगत कसको हो भनी परीक्षण भएको
एकातिर देखिँदैन भने अर्कोतर्फ सो बरामद भएका सामानहरू प्रतिवादीहरूबाट सनाखत
गराएको अवस्थासमेत देखिँदैन । फौजदारी मुद्दामा कुनैपनि व्यक्तिलाई कसुरदार घोषित
गर्न निजउपर लगाइएको अभियोग प्रमाणहरूबाट पुष्टि हुनुपर्छ भन्ने फौजदारी न्यायको
सर्वमान्य सिद्धान्तसमेत रहेको परिप्रेक्ष्यमा प्रस्तुत मुद्दामा प्रतिवादीहरूले
अभियोग दाबीबमोजिमको कसुर गरेको भन्ने कुरा पुष्टि हुन सकेको नदेखिँदा प्रमाणको
विवेचना गरी अभियोग दाबीबाट सफाइ पाउने ठहर्याएको पुनरावदेन अदालतको फैसला मिलेको
देखियो ।
तसर्थ, माथि
विवेचित आधार र कारणहरूबाट शंकाको भरमा प्रतिवादीहरूलाई कसुरदार ठहर्याएको
कपिलवस्तु जिल्ला अदालतको मिति २०६७।११।३० को फैसला उल्टी भई प्रतिवादीहरू शिवपुजन
यादव अहिर र रामवरण यादव अहिरले अभियोग दाबीबाट सफाइ पाउने ठहर्याएको पुनरावेदन
अदालत बुटवलको मिति २०६८।११।१४ को फैसला मिलेको देखिँदा सदर हुने ठहर्छ । वादी
नेपाल सरकारको पुनरावेदन जिकिर पुग्न सक्दैन ।
No comments:
Post a Comment